Waarom RVS 316L wordt gebruikt voor medische implantaten
Roestvaststaal 316L is ook wel bekend als medisch roestvrij staal. Dit type RVS speelt al jarenlang een hoofdrol in de wereld van orthopedische implantaten, zoals tandwortelvervangers, heupimplantaten, botplaten of schroeven. Maar wat maakt het zo geschikt voor medische toepassingen?
Wat is het verschil tussen RVS 316 en 316L?
RVS is een legering van o.a. ijzer, chroom, nikkel en koolstof, soms aangevuld met andere legeringselementen. Door het gebruik van verschillende verhoudingen en combinaties tussen de legeringselementen, ontstaan er verschillende RVS soorten. RVS 316 is één van de bekendste RVS soorten en is beter bestand tegen chloriden en corrosie. Daardoor is deze RVS soort geschikt is voor agressievere omgevingen, zoals langs de zee of een snelweg. Maar ook in maritieme omgevingen en laboratoria wordt RVS 316 volop toegepast.
In RVS 316L is minder koolstof toegevoegd om het materiaal beter lasbaar te maken. De "L" staat namelijk voor "Low Carbon". Het materiaal wordt niet door warmte verhard, maar krijgt krijgt de gewenste sterkte via koude vervorming.
Waarom RVS 316L voor implantaten?
Omdat RVS 316L weinig koolstof bevat, vormt zich tijdens het lassen of bewerken nauwelijks chroomcarbide aan de lasnaden. Chroomcarbide kan leiden tot interkristallijne corrosie (korrelroest), waardoor het materiaal kan verzwakken. En dat mag natuurlijk absoluut niet gebeuren bij implantaten. Verder blijft RVS 316L corrosiebestendig in de agressieve, chloridehoudende omgeving in een lichaam.
Het materiaal is biocompatibel, dus wordt goed door het lichaam verdragen. Voor medische toepassingen wordt RVS 316L vaak gewalst of gesmeed. CNC-bewerking en polijsten zorgen daarna voor een precieze vorm en een glad oppervlak. Dit gladde oppervlak is belangrijk bij orthopedische toepassingen, want hoe gladder het implantaat, hoe beter het integreert met omliggend weefsel en hoe lager de kans op slijtage of ontstekingen.
Vergelijking met andere materialen
Hoewel 316L veel gebruikt wordt, zijn er ook alternatieven:
-
CoCrMo-legeringen zijn harder en slijtvaster, maar moeilijker te bewerken.
-
Titanium is lichter en zeer corrosiebestendig, maar minder slijtvast.
-
Tantaal is zeer biocompatibel maar duur en minder gangbaar.
Trends in implantaatontwikkeling
De medische wereld staat niet stil. Nieuwe technieken zoals 3D-printen met ultrafijnkorrelig 316L worden steeds vaker ingezet om de prestaties van implantaten te verbeteren. Microstructuren en oppervlaktemodificaties worden aangepast, waardoor implantaten nog slijtvaster en sterker worden en de levensduur wordt geoptimaliseerd.
Daarnaast is er steeds meer belangstelling voor implantaten die niet helemaal stijf zijn, maar iets kunnen meebewegen. Dit is goed voor de natuurlijke botgroei en verlaagt de belasting op het omringende weefsel.
Roestvrij staal 316L is en blijft een fundament van moderne implantatietechnologie. Dankzij de unieke eigenschappen en voortdurende innovaties blijft het een betrouwbare keuze voor veilige en duurzame orthopedische oplossingen














Reactie plaatsen